De jaren 1970 markeerden een periode van belangrijke transformatie voor Marvel -strips, waarbij iconische verhalen werden geïntroduceerd zoals "The Night Gwen Stacy stierf" en "Doctor Strange Meeting God." Het was echter de jaren 1980 die echt scheen als een gouden tijdperk voor Marvel, met legendarische makers zoals Frank Miller, John Byrne, David Michelinie en Chris Claremont die baanbrekend werk leveren aan titels als Daredevil, Fantastic Four, Iron Man en X-Men. Dit tijdperk zag ook de opkomst van invloedrijke runs van Roger Stern op Amazing Spider-Man en Walt Simonson op Thor. Deze makers en hun werk zijn cruciaal om de duurzame erfenis van Marvel's personages in het huidige te begrijpen.
Bij het onderzoeken van de uitgestrekte geschiedenis van het Marvel -universum vallen de jaren 1980 op als een potentiële gouden eeuw voor het bedrijf. In deze aflevering, deel 7 van onze serie, duiken we in de essentiële kwesties die dit opmerkelijke decennium hebben gedefinieerd.
Meer essentiële wonder
- 1961-1963 - De geboorte van een universum
- 1964-1965 - De Sentinels zijn geboren en Cap Dethaws
- 1966-1969 - Hoe Galactus Marvel voor altijd heeft veranderd
- 1970-1973 - De nacht Gwen Stacy stierf
- 1974-1976 - De Punisher begint zijn oorlog tegen misdaad
- 1977-1979 - Star Wars redt Marvel van faillissement
- The Dark Phoenix Saga en andere X-Men-verhalen aller tijden
Chris Claremont's transformatieve run op X-Men, die in 1975 begon, bereikte zijn hoogtepunt in de vroege jaren 1980 met drie opvallende verhalen. De eerste is de gerenommeerde Dark Phoenix Saga, verspreid over X-Men #129-137. Dit epische verhaal, mede geplot en doorsnoop door John Byrne, beschrijft de transformatie van Jean Gray in de Dark Phoenix, een reis die haar beschadigd door Cosmic Forces en de Hellfire Club ziet. Dit verhaal introduceerde niet alleen belangrijke personages zoals Kitty Pryde (Shadowcat), Emma Frost en Dazzler, maar bood ook een van de meest emotioneel geladen momenten in de geschiedenis van X-Men met het offer van Jean Grey. Ondanks talloze aanpassingen, waaronder films en animatieseries, blijft de originele strip de definitieve ervaring.
Nauw volgend is dagen van toekomstig verleden, te zien in X-Men #141-142, waar Kitty Pryde terug in de tijd reist om een dystopische toekomst te voorkomen die wordt gedomineerd door de mutant-jagende sentinels. Dit verhaal, een hoeksteen van de X-Men Saga, is opnieuw bezocht en aangepast in verschillende media, waaronder de film 2014 en de animatieserie Wolverine & the X-Men.
Het voltooien van de trilogie van essentiële X-Men-verhalen uit dit tijdperk is X-Men #150. Deze kwestie duikt in het verleden van Magneto als een overlevende van de Holocaust, een openbaring die zijn karakter hervormt en het toneel vormt voor zijn complexe morele evolutie in toekomstige verhalen.
De eerste optredens van Rogue, She-hulk en de nieuwe mutanten
De jaren 1980 introduceerden ook verschillende cruciale vrouwelijke personages in het Marvel -universum. Rogue, aanvankelijk een schurk in de jaarlijkse #10 van Avengers, werd een fan-favoriet lid van de X-Men. Haar debuut zag haar als onderdeel van Mystique's Brotherhood of Evil Mutants, waar ze de krachten van Carol Danvers (mevrouw Marvel) absorbeerde en beide personages op nieuwe paden zette. Deze kwestie, ondanks zijn controversiële inhoud met Carol Danvers, markeert een belangrijk moment in de geschiedenis van Marvel.
She-Hulk, gemaakt door Stan Lee, debuteerde in Savage She-Hulk #1. Als de neef van Bruce Banner, kreeg Jennifer Walters haar krachten door een noodbloedtransfusie. Hoewel haar eerste serie geen wijdverbreide lof vangte, bloeide het personage van She-Hulk bij het toetreden tot de Avengers en Fantastic Four. Tatiana Maslany portretteerde later She-Hulk in de MCU-serie.
De nieuwe mutanten, Marvel's eerste X-Men spin-off, werden geïntroduceerd in Marvel Graphic Novel #4 en later in hun eigen serie. Dit team van jonge mutanten, waaronder kanonskogel, zonnevlekken, karma, Wolfsbane en Dani Moonstar (Mirage), samen met de latere toevoeging van Illyana Rasputina (Magik), werd centraal in het X-Men-universum en werden gekenmerkt in de 2020 nieuwe mutantenfilm.
Iconische verhaallijnen voor Daredevil, Iron Man en Captain America
Daredevil #168 markeerde een keerpunt voor het personage, introduceerde Elektra en zette het podium voor Frank Miller's grimmige, noir-geïnspireerde run. Deze periode heeft Daredevil opnieuw gedefinieerd en belangrijke elementen zoals Kingpin geïntroduceerd als een aartsvijand, Stick als een mentor en de iconische confrontatie met Bullseye. Miller's werk legde de basis voor latere aanpassingen, waaronder de film van 2003 en de Netflix -serie, met de aankomende MCU -show "Daredevil: Born Again" die deze erfenis voortzet.
David Michelinie en Bob Layton's Doomquest-verhaallijn in Iron Man #149-150 zagen Tony Stark Face Doctor Doom Solo voor het eerst, wat resulteerde in een tijdreisavontuur naar Arthurian Legend. Deze ontmoeting stolde niet alleen de plaats van Doom in de Rogues -galerij van Iron Man, maar vormde ook het toneel voor toekomstige samenwerkingen tussen Doom en Morgan Le Fay.
Roger Stern en John Byrne's run op Captain America omvatte een donkerder verhaal in kwesties #253-254, met een strijd tegen het nazi-vampier Baron Blood. Deze boog toonde een andere toon voor de avonturen van Captain America en wordt herinnerd vanwege zijn dwingende verhalen en kunstwerken.
Moon Knight wordt een held en Marvel helpt bij het creëren van de Gi Joe -mythologie
De transformatie van Moon Knight van antagonist naar held werd gestold in Moon Knight #1, waar zijn achtergrondverhaal en alternatieve persoonlijkheden volledig werden onderzocht. Deze kwestie legde de basis voor alle toekomstige Moon Knight -verhalen.
Hoewel GI Joe niet eigendom is van Marvel, speelde het bedrijf een cruciale rol bij het ontwikkelen van de personages en verhaallijnen van de franchise. Vanaf 1982 introduceerde Marvel's tie-in strip, onder leiding van redacteur Archie Goodwin en schrijver Larry Hama, iconische personages en maakte Gi Joe een van de populairste titels van Marvel. Hama's inclusieve verhalen vertellen, die gelijke bekendheid gaf aan vrouwelijke personages, resoneerde bijzonder goed met vrouwelijke lezers en bijdroeg aan het succes van de strip.