De blijvende verbinding van Doom met metalmuziek valt niet te ontkennen. Een enkele noot van elke doom -soundtrack roept onmiddellijk de demonische beelden van de serie op en weerspiegelt de esthetiek van bands zoals Iron Maiden. Deze symbiotische relatie is geëvolueerd naast de gameplay van de game, beide die zichzelf over drie decennia opnieuw uitvinden. Uit Thrash Metal Origins heeft Doom verschillende metalen subgenres omarmd, met als hoogtepunt de metalcore -intensiteit van Doom: The Dark Ages .
De originele Doom 's soundtrack van 1993 trok zwaar uit de late jaren 80 en vroege 90s metalen reuzen zoals Pantera en Alice in ketens. De invloed van mede-maker John Romero is duidelijk, met nummers als "Untitled" (E3M1: Hell Keep) echo van Pantera's "Mouth of War". De algehele score leende van thrash metal, waardoor de energie van Metallica en Anthrax kan worden gekanaliseerd. Dit rijgeluid vulde perfect aan de snelle actie van de game, waarbij de urgentie van Thrash's ritmische aanval weerspiegelde. De soundtrack van componist Bobby Prince blijft iconisch, perfect gesynchroniseerd met het onvergetelijke gunplay van de game.
DOOM: The Dark Ages - Gameplay Screenshots
Al meer dan tien jaar handhaafde Doom deze muzikale stijl. Toen arriveerden de experimentele Doom 3 van 2004. Deze overlevingshorror-geïnspireerde ingang nam risico's, sommige controversieel (zoals de zaklampmonteur). Het langzamere tempo vereiste echter een nieuwe sonische richting, waardoor ID -software verschillende invloeden verkent.
Het hoofdthema van Doom 3 resoneert met de lateralus van Tool. Terwijl de betrokkenheid van Trent Reznor aanvankelijk werd overwogen, componeerden Chris Vrenna (voormalig Nine Inch Nails) en Clint Walsh uiteindelijk de soundtrack. De stijl van hun werk spiegelt de stijl van het werk en creëert een verontrustende soundscape die perfect geschikt is voor de sfeer van de game.
Het succes van Doom 3 was onmiskenbaar, maar de overlevingshorrorelementen vallen op in de serie. In de vroege jaren 2000 evolueerden FPS -spellen, met Call of Duty en Halo die het landschap van de console -shooter definieerden. Doom paste zich aan en weerspiegelt de evolutie van de metalen scène. Hoewel de invloed van Nu-Metal interessant had kunnen zijn, bleek de op tools geïnspireerde richting succesvol. Doom 3 , hoewel geen klassieker zoals lateralus , blijft een opmerkelijk experiment met een passende soundtrack.
Na een ontwikkelingshiatus revitaliseerde Doom (2016) de franchise. Regisseurs Marty Stratton en Hugo Martin omarmden het originele momentum van de serie. Componist Mick Gordon creëerde een krachtige soundtrack, gelaagde sub-bas en witte ruis voor een viscerale ervaring, zelfs het origineel overtroffen in de meningen van veel fans. De soundtrack, in wezen een Djent -album, vulde het hectische tempo van de game perfect aan.
Doom Eternal (2020), terwijl het werk van Gordon werd verteld, werd geconfronteerd met productiecomplexiteit, wat resulteerde in een soundtrack met onduidelijk auteurschap. Desondanks voelt de muziek aan als een evolutie van Doom (2016), waarin metalcore -elementen in de late jaren 2010 en begin 2020 voorkomen. Gordons werk met Bring Me the Horizon en Architects wordt weerspiegeld in de score van Eternal , waardoor elektronische bloei wordt toegevoegd aan de zwaardere soundscapes. Hoewel zwaar, is het iets minder intens dan zijn voorganger, met weerspiegeling van de toegevoegde platform- en puzzelelementen van de game.
Persoonlijk geef ik de voorkeur aan Doom (2016) boven eeuwig , verwant aan het verkiezen van het rawier -geluid van de eerdere werken van sommige metalbanden. Eeuwig , hoewel uitstekend en innovatief, resoneert niet helemaal op dezelfde manier. Velen zijn het echter oneens en waarderen de risico-aanpak.
DOOM: De donkere eeuwen neemt een fascinerende positie in. De Xbox Developer Direct toonde zijn vernieuwde gevechten en hint naar een passend intense soundtrack. Componisten eindigende beweging ( Borderlands 3 en het Callisto -protocol ) lijken inspiratie te halen uit zowel klassieke als moderne metal, waarbij de blend van klassieke doomelementen en nieuwe mechanica de game weerspiegelt.
Het langzamere tempo van de donkere eeuwen , in combinatie met de nieuwe gevechten op basis van Shield, moedigt directe confrontatie aan. Dit roept de originele Doom 's Corridor-gebaseerde ontmoetingen op, maar op een grotere schaal, met Mechs en Dragons. Dit vereist een flexibele soundtrack - iets, zowel zware als dynamisch, in staat om intense gevechten en luchtmanoeuvres te verwerken.
De seismische uitsplitsingen van de soundtrack en halftijdsecties lijken op de stijl van Knocked Losse, terwijl thrash-achtige momenten de originele ondergang en eerdere metal's fantastische thema's weerspiegelen. De donkere eeuwen bouwt voort op eerdere ondergang en bredere invloeden. De toevoeging van mythologische wezens en mechs is een welkome verrassing, mogelijk beïnvloed door het ontwerp van Titanfall 2 . Deze evolutie weerspiegelt de experimenten van Modern Metal, met elektronische, hiphop- of zelfs Reggaeton-elementen.
Het is een spannende tijd voor zowel metal- als doom -fans. De Dark Ages belooft sensaties, met gevechten centraal en de soundtrack die dient als atmosferische achtergrond. Hoewel we alleen een glimp hebben gezien, is het potentieel voor een nieuw favoriet metalalbum bij de game hoog.
Nieuwste downloads
Downlaod
Topnieuws
